skip to main |
skip to sidebar
Si te viera allí recostado infante,De la madre el regazo,Aurora tibia de luna.Mansa tu mano captura,En un soplo cariñoso arregla.Mi cabello de mar ondula,Una sombra tranquila camina,Sob la face oscura de tus ojosNegros como agujas,Punzantes duelen...
2 comentarios:
O que se pode ter neste espaço belo e profundo que acabou de surgir... na voz do infante, a sombra tranquila que enlaça os olhos e ondula os sentimentos da alma. Belo! Parbéns pelos teus maravilhosos escritos. Bem hajas.
Obrigada "pensamentos". Sejas bemvindo a este espaço meu.
abraço
Publicar un comentario