lunes, 26 de marzo de 2007


Si te viera allí recostado infante,
De la madre el regazo,
Aurora tibia de luna.
Mansa tu mano captura,
En un soplo cariñoso arregla.
Mi cabello de mar ondula,
Una sombra tranquila camina,
Sob la face oscura de tus ojos
Negros como agujas,
Punzantes duelen...

2 comentarios:

caracteresdifusos dijo...

O que se pode ter neste espaço belo e profundo que acabou de surgir... na voz do infante, a sombra tranquila que enlaça os olhos e ondula os sentimentos da alma. Belo! Parbéns pelos teus maravilhosos escritos. Bem hajas.

Luis Enrique dijo...

Obrigada "pensamentos". Sejas bemvindo a este espaço meu.

abraço