Se meu barquinho for de chuva,
Navegaría as tormentas das sete estrelas nuas.
Remaría, e ao remar no mar, tiraría meu anzol a lua.
Barquinho casca de madeira dura
lunes, 26 de marzo de 2007
O corpo é cinza e pó, crispado, alguma vez, de sonhos e penas, ausencias e amores, sombras e dúvidas, expiações as estrelas. O corpo expira e a alma livre vôa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario